Menu
Marilyn Monroe Ikona zakochana w diamentowej biżuterii
Gwiazda uwielbiała fotografować się w biżuterii, którą nazywała swoimi skarbami.
Marilyn Monroe była jedną z największych gwiazd filmowych, ulubienicą Ameryki. Na wielu galach pojawiała się w spektakularnych naszyjnikach, bransoletach i kolczykach. Potrafiła tak zaprezentować diamentowe i perłowe klejnoty, że stała się niemal chodzącą reklamą biżuterii (stało się to za sprawą piosenki „Diamenty są najlepszymi przyjaciółmi kobiety”). I dlatego została ikoną zakochaną w brylantowej biżuterii.
Marilyn Monroe „Diamonds are a girl’s best friend” z 1953 roku
Krótko o aktorce. Kim była Marilyn Monroe?
Marilyn Monroe, właściwie Norma Jeane Mortenson (ur. 1 czerwca 1926 w Los Angeles, zm. 5 sierpnia 1962 tamże) – amerykańska aktorka, modelka, piosenkarka i producentka filmowa, gwiazda filmowa, ikona kultury popularnej, oraz seksbomba lat 50. i 60. XX w. American Film Institute umieścił ją na szóstym miejscu na liście największych aktorek wszech czasów (The 50 Greatest American Screen Legends).
Monroe zaczęła swoją karierę w latach 40. jako pin-up girl. Później trafiła do świata filmu, gdzie pracowała dla 20th Century Fox (1946–47) i Columbia Pictures (1948). W 1951 r. związała się z wytwórnią Fox, po czym wkrótce zyskała popularność dzięki filmom „Małpia kuracja”, „Niagara”, „Mężczyźni wolą blondynki” czy „Słomiany wdowiec”. Zasłynęła z ról stereotypowych blondynek, ale wcielała się również w postacie bardziej złożone i dramatyczne. W 1955 r. studiowała aktorstwo metodyczne w Actors Studio u Lee Strasberga i założyła własną wytwórnię Marilyn Monroe Productions (MMP). Za rolę Elsie w „Księciu i aktoreczce” otrzymała nagrody David di Donatello i Crystal Star Award, a za rolę „Sugar Kane” Kowalczyk z Sandusky w Pół żartem, pół serio uhonorowano ją Złotym Globem. Film „Skłóceni z życiem” był ostatnim w jej karierze, którą przerwała nieoczekiwana śmierć w 1962 r.
Monroe zaczęła swoją karierę w latach 40. jako pin-up girl. Później trafiła do świata filmu, gdzie pracowała dla 20th Century Fox (1946–47) i Columbia Pictures (1948). W 1951 r. związała się z wytwórnią Fox, po czym wkrótce zyskała popularność dzięki filmom „Małpia kuracja”, „Niagara”, „Mężczyźni wolą blondynki” czy „Słomiany wdowiec”. Zasłynęła z ról stereotypowych blondynek, ale wcielała się również w postacie bardziej złożone i dramatyczne. W 1955 r. studiowała aktorstwo metodyczne w Actors Studio u Lee Strasberga i założyła własną wytwórnię Marilyn Monroe Productions (MMP). Za rolę Elsie w „Księciu i aktoreczce” otrzymała nagrody David di Donatello i Crystal Star Award, a za rolę „Sugar Kane” Kowalczyk z Sandusky w Pół żartem, pół serio uhonorowano ją Złotym Globem. Film „Skłóceni z życiem” był ostatnim w jej karierze, którą przerwała nieoczekiwana śmierć w 1962 r.
Miejsce w kulturze popularnej
Monroe uważana jest za ikonę pin-upu, symbol seksu i kobiecości. W 2009 r. została uznana przez TV Guide Network za najseksowniejszą kobietę wszech czasów. Również magazyn „People” wyróżnił ją w ten sposób. Według Gaila Levina była najczęściej fotografowaną osobą w XX w., a Smithsonian Institution zaliczył ją do grona najbardziej znaczących Amerykanów w XX w. Zdaniem Glorii Stein Monroe jest dziś symbolem feminizmu ze względu na osobiste doświadczenia aktorki, o których ruch feministyczny mówi otwarcie: molestowanie seksualne czy choroby psychiczne. Jednocześnie uważana jest za protoplastę współczesnych celebrytek w typie Paris Hilton i Kim Kardashian. Postać Monroe była przedmiotem setek książek, a także wielu filmów, oper czy piosenek. Tytuły prac, w których jest obiektem badań, obejmują m.in. „Maski i semiotykę tożsamości” czy „Amerykańską Monroe, upolitycznienie ciała”. Jedna z książek analizuje wpływ jej rzekomego samobójstwa na autodestrukcyjne tendencje wśród amerykańskiej młodzieży. Skomplikowane życie Monroe stało się tematem dyskusji nad środkami masowego przekazu, sławą i konsumpcjonizmem.
Wpłynęła na wielu artystów, jak choćby Andy’ego Warhola czy Madonnę. Na przestrzeni lat Marilyn Monroe stała się marką samą w sobie. Jej wizerunek związany był z kampaniami reklamowymi i produktami m.in. takich firm, jak Fiat, Max Factor, Chanel, Procter&Gamble czy Mercedes-Benz. Prawa do wizerunku aktorki wykupiła w 2010 r. firma Authentic Brand Group, płacąc 25 mln dolarów. Wykorzystuje go m.in. sprzedając linię odzieży w Macy’s oraz bieliznę pod marką Monroe. Aktorka znalazła się na liście Forbesa, wśród najlepiej zarabiających zmarłych gwiazd, z wynikiem 17 mln dolarów w 2015 r. Styl Monroe pod różnymi postaciami wielokrotnie był powielany i prezentowany przez m.in.: Beyonce, Cindy Crawford, Christinę Aguilerę, Jennifer Lopez czy Britney Spears.
Charakteryzując wieloaspektowy fenomen Monroe biografka Lois Banner podkreśliła, że każde pokolenie, nawet każda jednostka może stworzyć własną Monroe wedle własnych potrzeb, w zależności od kontekstu. Sceniczny wizerunek Monroe sprawiał, że stała się obiektem pożądania wielu mężczyzn. Odgrywała zwykle role sekretarek, chórzystek, modelek i była postrzegana jako „idealna towarzyszka do zabaw“. Monroe przeszła do historii kina jako aktorka wcielająca się w rolę stereotypowych blondynek. Dziecięcy głos, oraz specyficzny sposób poruszania się były nieodłącznymi elementami jej filmowego wizerunku.
Wpłynęła na wielu artystów, jak choćby Andy’ego Warhola czy Madonnę. Na przestrzeni lat Marilyn Monroe stała się marką samą w sobie. Jej wizerunek związany był z kampaniami reklamowymi i produktami m.in. takich firm, jak Fiat, Max Factor, Chanel, Procter&Gamble czy Mercedes-Benz. Prawa do wizerunku aktorki wykupiła w 2010 r. firma Authentic Brand Group, płacąc 25 mln dolarów. Wykorzystuje go m.in. sprzedając linię odzieży w Macy’s oraz bieliznę pod marką Monroe. Aktorka znalazła się na liście Forbesa, wśród najlepiej zarabiających zmarłych gwiazd, z wynikiem 17 mln dolarów w 2015 r. Styl Monroe pod różnymi postaciami wielokrotnie był powielany i prezentowany przez m.in.: Beyonce, Cindy Crawford, Christinę Aguilerę, Jennifer Lopez czy Britney Spears.
Charakteryzując wieloaspektowy fenomen Monroe biografka Lois Banner podkreśliła, że każde pokolenie, nawet każda jednostka może stworzyć własną Monroe wedle własnych potrzeb, w zależności od kontekstu. Sceniczny wizerunek Monroe sprawiał, że stała się obiektem pożądania wielu mężczyzn. Odgrywała zwykle role sekretarek, chórzystek, modelek i była postrzegana jako „idealna towarzyszka do zabaw“. Monroe przeszła do historii kina jako aktorka wcielająca się w rolę stereotypowych blondynek. Dziecięcy głos, oraz specyficzny sposób poruszania się były nieodłącznymi elementami jej filmowego wizerunku.
"Jej piękne ciało zniknęło, zanim zdążyła popełnić dwa amerykańskie grzechy ciężkie: roztyć się i zestarzeć."
"Pracowałem z setkami aktorów i aktorek i tylko dwu z nich zdecydowanie odstaje od reszty. Pierwszym z nich jest Marlon Brando, a druga jest Marilyn Monroe."
"Marilyn Monroe to jest ktoś, kogo nigdy nie było. Ona absolutnie podporządkowała się pewnej idei, dlatego to jest ponadczasowe, dlatego nam się ciągle podoba, bo to jest pewien ideał, pewna idea."
materiał pochodzi z: https://pl.wikipedia.org/wiki/Marilyn_Monroe
udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn
REKLAMA
[metaslider id="11227"]